مقاله مروری : نئوواسکولاریزاسیون قرنیه

Authors

کامران منصوری

kamran mansouri msc of hematology, medical biology research center, kermanshah university of medical sciences, kermanshah, iran.کارشناس ارشد هماتولوژی، مرکز تحقیقات بیولوژی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران علی مصطفایی

ali mostafaie immunology dept., medical biology research center, kermanshah university of medical sciences, kermanshah, iran.گروه ایمنولوژی، مرکز تحقیقات بیولوژی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران حمید رضا محمدی مطلق

hamid reza mohammadi-motlagh student of phd of immunology, kermanshah university of medical sciences, kermanshah, iranکارشناس ارشد بیولوژی سلولی و مولکولی، مرکز تحقیقات بیولوژی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران یدا.. شکیبا

yadollah shakiba student of phd of immunology, kermanshah university of medical sciences, kermanshah, iranدانشجوی دکتری تخصصی ایمنولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

abstract

چکیده نئوواسکولاریزاسیون قرنیه (nv) بواسطه ترمیم بیش از حد زخم پس از عفونت، جراحت، یا جراحی بوقوع می پیوندد. نئوواسکولاریزاسیون، تشکیل ساختارهای عروقی جدید در نواحی ای است که قبلاً فاقد رگ بوده اند. دو مکانیسم همپوشان واسکولوژنز و آنژیوژنز احتمالاً در فرآیند نئوواسکولاریزاسیون درگیر هستند که نقش مکانیسم اخیر در رشد تومور و اختلالات قرنیه و شبکیه مطرح می باشد. در حقیقت، نئوواسکولاریزاسیون قرنیه وضعیتی است تهدیدکننده بینایی که معمولاً با اختلالات التهابی یا عفونی سطح چشم همراه است. تحقیقات مربوط به آنژیوژنز سرطان نشان داده اند که تعادلی بین فاکتورهای آنژیوژنیک (مثل fgf و vegf) و مولکولهای آنتی آنژیوژنیک (همانند آنژیواستاتین، اندوستاتین یا فاکتور مشتق از رنگدانه اپی تلیوم) در قرنیه وجود دارد. مشکلاتی از قبیل التهاب، عفونت، صدمه و جراحت منجر به نئوواسکولاریزاسیون در قرنیه می شوند که به معنی تحریک آنژیوژنز در این بافت است. نئوواسکولاریزاسیون قرنیه ممکن است تحت تأثیر متالوپروتئینازها (mmps) و سایر آنزیمهای پروتئولیتیک قرار گیرد. بکارگیری درمانهای جدید دارویی و جراحی شامل استفاده از استروئیدهای آنژیواستاتیک، عوامل ضد التهابی غیراستروئیدی،argon laser photocoagulation و درمان فتودینامیکی (pdt) در مدلهای حیوانی برای مهار پدیده نئوواسکولاریزاسیون قرنیه تا حدودی مؤثر بوده اند. در این مبحث، مشکلات قرنیه ای وابسته به نئوواسکولاریزاسیون، فرایندهای دخیل در این بیماری و درمانهای بالقوه آنها را مرور خواهیم نمود. کلید واژه ها: عروق دار شدن قرنیه، رگزایی، التهاب، ماتریکس متالوپروتئاز وصول مقاله: 16/9/88 اصلاحیه مقاله: 24/10/88 پذیرش مقاله: 14/12/88

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستان

جلد ۱۵، شماره ۱، صفحات ۸۷-۹۵

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023